« Home | A modo de parrafada I » | Domnei » | Logo atrás de ti » | Do Minho » | Carpe Diem » | A casa » 

July 21, 2007 

A modo de parrafada II



(...) Dende aquela prestáronos moitas mans, mans que agradecemos moito, sen elas a historia o mellor só era iso, historia, e non presente como hoxe é. Gracias unha vez mais a todas elas, as pasadas, as presentas e as que agardamos están por vir.
E aquí estamos, tentando renovar a ilusión cada día, facendo as cousas honradamente como e tradición no noso Pobo e loitando por sentir orgullo do noso traballo, cousa que dende anos foi difícil nesta Terra. Hoxe xa entrando nun novo século a esperanza
sigue sendo o ultimo que se perde.
Agradecer tamén o voso apollo, que sodes os que o fin facedes disto unha realidade.

E como non, Bo Proveito



( texto cedido por Taberna O Lagar en Eiras, Picons darriba, 12 Eiras, O Rosal -Pontevedra - telefone 0034 986 620 053 )


...Tentando cada dia renovar a ilusão...a esperança é a última a perder-se, embora de dia para dia vá ficando mais curta, mais breve, intermitente.


Foto de João Coutinho